Wij gebruiken vaak schuil namen voor de locaties, een bewuste keuze om de ware en anonimiteit van de verlaten locaties te beschermen

In een klein dorpje in het zuiden van Nederland waar de bomen fluisteren en de nacht een eeuwig duister lijkt te omarmen, bevindt zich het mysterieuze klooster KB. Een plek waar legendes en werkelijkheid hand in hand gaan, en waar de echo's van het verleden nooit echt zijn verstomd. Dit klooster, ooit een toevluchtsoord voor degenen die hun leven in stilte en toewijding wilden wijden aan het hogere, is nu een schim van wat het ooit was.

 

Maar vergis je niet, want sommigen zeggen dat de oude bewoners nooit echt zijn vertrokken.
In de donkere, lange gangen van het klooster van KB, waar het licht schuchter door de gebarsten ramen valt, wordt gefluisterd over verschijningen uit een ander tijdperk. Bezoekers en voorbijgangers vertellen verhalen over een onverklaarbare kou die plotseling opkomt, over fluisteringen die je naam lijken te roepen en over schimmen die zich net buiten je gezichtsveld bewegen. Er wordt gezegd dat de geesten van de nonnen, gebonden door een onafgemaakte missie, nog steeds ronddwalen in de zalen en kamers, zoekend naar vrede die ze in het leven nooit hebben gevonden.


De meest gedurfde zielen die het klooster bij nacht durven te benaderen, spreken over een onheilspellende stilte die over het complex hangt, slechts onderbroken door het kraken van oude vloerplanken of het plotselinge ritselen van bladeren zonder een zuchtje wind. Sommigen hebben zelfs een glimp opgevangen van de 'Witte Dame', een geestverschijning die door de tuinen dwaalt, haar gezicht voor altijd verborgen achter een sluier van verdriet. Het klooster van KB blijft een plek waar het verleden nooit echt voorbij is, een plek die fluistert over de mysteries die het herbergt, wachtend op de dappere of de onverschrokkenen om zijn geheimen te ontrafelen.

 

Puur toeval dat we deze locatie tegen kwamen tijdens onze vakantie.